ഉല്ലാസത്തിനായി മാത്രം ഒരു ഫാമിലി ഒരു വര്ഷം കളയുന്ന പൈസ എത്രയാണെന്ന് വല്ല നിശ്ചയം ഉണ്ടോ ? നാല്പതിനായിരം ഡോളര് അതായത് 25 ലക്ഷം രൂപ .. വിഡ്ഢികള് .. പ്രത്യേകിച്ച് യാതൊരു പൈസ ചെലവും ഇല്ലാതെ മണിക്കൂര് കണക്കിന് സമയം പോവാന് എത്ര വഴികള് ആണ് ഈ ലോകത്ത് ഉള്ളത് ?.. അതില് ഞാന് ഗഹനമായി ചിന്തിച്ച് സ്വന്തമായി കണ്ടെത്തിയ ഒരു വഴിയാണ് ഇപ്പൊ പറയുന്നത്
അടുത്തുള്ള എയര്പോര്ട്ടില് പോയി ഇന്റര്നാഷണല് അറൈവല് സ്ഥലത്ത് പോയി ഒരു കാപ്പിയും കുടിച്ച് .. വരുന്നവരെ നോക്കി ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുക ..
പുറം രാജ്യത്ത് നിന്ന് വരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളുടെ കണ്ണുകള് ....വല്ലാത്ത ഒരു ആകര്ഷണീയത ആണ് അതിന് ..
ബാഗ്ഗേജ് എടുത്ത് പുറത്ത് ഇറങ്ങി വരുമ്പോള് നടന്നു കൊണ്ട് അവര് തിരയുകയയിരിക്കും .. അതിപ്പോള് കാമുകന് ആവാം .. അച്ഛന് ആവാം .. .. സുഹൃത്ത് ആവാം .. ബന്ധു ആവാം .. ഓരോന്നും വേറെ വേറെ കണ്ണുകള് ആണ്
ഓണ് ദി അദര് ഹാന്ഡ്
പുറം രാജ്യത്ത് നിന്ന് വരുന്ന ആണുങ്ങളെ വരവേല്ക്കാന് നില്ക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്ക്ക് ഒരു വാത്സല്യ ഭാവമുള്ള കണ്ണ് ആണ് .. അതും വാതിലില് തന്നെ നോക്കി തിരഞ്ഞു കൊണ്ടങ്ങനെ നില്ക്കും ... ഈ തിരച്ചിലിനിടയില് അവര് പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ആള് വന്നാല് മുഖത്ത് വിടരുന്ന പ്രകാശം ..പൂരത്തിന് അമിട്ട് കാണുന്നത് പോലെ ഭംഗി ഉള്ളതാണ്.
അത് മാത്രമല്ല യുദ്ധത്തിനു പോയി വരുന്ന പട്ടാളക്കാരുടെ വിമാനം വന്നാല് പിന്നെ അവിടെ മാമാങ്കം ആണ് . അവര് ഭാര്യ ഭര്ത്താക്കന്മാരുടെ സ്നേഹപ്രകടനങ്ങള് നോക്കി നിന്നാല് ആരുടേയും കണ്ണ് നനയും ..
ഇത്രയും സാങ്കേതികമായ വശം ഇതിനുണ്ട് എന്നറിയാത്ത എന്റെ ഭാര്യയുടെ അഭിപ്രായത്തില് ഈ പ്രവൃത്തി വെറും " വായിന്നോട്ടം " ആണത്രേ .. പെണ്ബുദ്ധി .. ഹെയർ പിൻ ബുദ്ധി
വല്ലപ്പോഴും മാത്രം ഒത്തു വരുന്ന ഈ വിനോദത്തിനു അടുത്ത കാലത്ത് ചാന്സ് കിട്ടിയത് എന്റെ സ്വന്തം അമ്മായിഅമ്മ കേരളത്തില് നിന്ന് വിസ്റിംഗ് വിസയില് ഒബാമയുമായുള്ള കൂടികാഴ്ച്ച ക്ക് വന്നപ്പോള് ആണ് ..
ആ ദിവസം ഉച്ചക്ക് തന്നെ കൃത്യമായി എയര് കണ്ടീഷന് നന്നാക്കാന് ആളെ വിളിച്ചതിനാല് അമ്മയെ എയര് പോര്ട്ടില് കൂട്ടാന് ആരൊക്കെ പോകണം എന്ന കണ്ഫ്യൂഷന് ഉണ്ടായില്ല ..
ഈ കൊടും തണുപ്പത്ത് നിനക്ക് വീട്ടില് ചൂട് വേണോ ,, അമ്മയെ കൂട്ടാന് വരണോ .. ഞാന് ഭാര്യയോടു തിരക്കി ..
ഉത്തരം പകല് പോലെ എനിക്ക് സ്പഷ്ടമായിരുന്നു . (കട : രാധതന് പ്രേമത്തോടാണോ )
അമ്മ ഇങ്ങോട്ട് തന്നെ അല്ലെ വരുന്നത് .. ഇനിയിപ്പോ കൊച്ചുങ്ങളെയും കൂട്ടി ഈ തണുപ്പത്ത് ഒരു മണിക്കൂര് ... നിങ്ങള് തന്നെ പോയി കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വന്നാല് മതി ..
സങ്കടത്തോടെ ആണെങ്കിലും ഞാന് എന്റെ ഭാര്യയെയും കുട്ടികളെയും കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് തനിച്ചാക്കി എയര് പോര്ട്ടിലേക്ക് യാത്രയായി
അവിടെ എത്തിയ ഉടനെ കാര് പാര്ക്ക് ചെയ്ത് . അറൈവല് ടെര്മിനലി നു അടുത്തുള്ള സ്റാര് ബക്സില് നിന്ന് ഒരു കാപ്പിയും മേടിച്ച് വാതിലില് നോക്കി ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു ..
പ്ലൈൻ ലാൻഡ് ചെയ്തിട്ടേ ഉള്ളൂ ഇനിയും എത്ര സമയം കിടക്കുന്നു.. ..ഞാൻ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി
എന്റെ അടുത്ത് ഒരു ഫാമിലി .. ഒരു കഷണ്ടി കയറി തുടങ്ങിയ ഒരു തെന്നിന്ത്യക്കാരന് .. അയാളുടെ ഭാര്യ .. ഒരു പത്ത് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന കണ്ണട വച്ച ഒരു മകന്
മകൻ ഒരു ഐപാഡിൽ ഏതോ അന്യ ഗ്രഹ ജീവികളുടെ ഭൂമി ആക്രമണത്തെ ചെറുക്കുകയാണ്
ഞാന് സാധാരണ ഒരാളെ കണ്ടാല് തന്നെ അയാൾ പേര് പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും എന്റെ വക ഒരു പേര് അയാള്ക്ക് ഇടും.. .. ഇവിടെ ഞാൻ അയാൾക്ക് ഇട്ട പേര് മധു റെഡ്ഡി എന്നാണ്
മധു ഒരു ആന്ധ്രാക്കാരന് ആയിരിക്കണം
എന്നാൽ പിന്നെ അത് സ്ഥിതീകരിച്ചിട്ട് തന്നെ ബാക്കി കാര്യം ..വേറെ പണി ഒന്നും ഇല്ല സമയം പോവെണ്ടേ ..
അയാൾ ഭാര്യയോടു എന്തോ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കാതോർത്തു
ഒരു പത്ത് വട്ടം " ണ്ടി " എന്ന അക്ഷരം ഞാൻ എണ്ണി .. അതെ ആന്ധ്ര തന്നെ .. ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു
ഇനി തിലങ്കാന ആണോ സീമാന്ധ്ര ആണോ എന്ന ഡൌട്ട് മാത്രമേ ഉള്ളൂ .
മീശ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഏതെങ്കിലും ഒരു കോണ്ട്രാക്ടർ ആയിരിക്കണം .. ഗ്രീൻ കാർഡ് പ്രോസിസ്സിംഗ് നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതെ ഉള്ളൂ .. ഒന്നും അങ്ങോട്ട് സെറ്റിൽ ആയിട്ടില്ലാത്ത ഫാമിലി ആണ് .. ഞാൻ ഉള്ളിൽ ചിന്തിച്ചു
മധു ഒരു ഫോണും പിടിച്ച് എഴുന്നേറ്റ് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുന്നുണ്ട് .. ചിലരെ ഫോണിൽ വിളിക്കുന്നുണ്ട്
മധുവിന്റെ ഭാര്യ .. ചുരിദാർ ആണ് വേഷം .. അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് വന്നത് പോലെ പൊട്ട് ഒക്കെ വച്ചിരിക്കുന്നു പക്ഷെ മധുവിനുള്ള ആകാംഷ .. ഭാര്യക്ക് കാണാനില്ല അവർ ഒരു സ്ഥലത്ത് ഒതുങ്ങി ഇരിക്കുകയാണ്
മധുവിന്റെ അച്ഛനോ അമ്മയോ .. രണ്ടുമോ ആണ് വരുന്നത് .. അതാണ് മധുവിന്റെ ടെൻഷൻ .. ഭാര്യയുടെ താൽപര്യക്കുറവ് .. ഇന്ത്യൻ രീതിയിലുള്ള ഒരുക്കം ഇവ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.ഞാൻ ചിന്തിച്ചു
മധുവിനെ കൊണ്ട് അധികം ടെൻഷൻ അടിപ്പിക്കാതെ വാതിലിൽ അച്ചനും അമ്മയും വീൽ ചെയറിൽ പ്രത്യക്ഷരായി ..പിടഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റ് മധുവും ഭാര്യയും പോയി അവരെ സ്വീകരിച്ചു .. എല്ലാവർക്കും സന്തോഷം ..
അവരുടെ മകൻ അപ്പോഴും എന്റെ അടുത്തു തന്നെ ഇരുന്ന് കളിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ..
മധു അമ്മയോട് എന്തോ ചോദിച്ചു
മധുവിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് വല്ലാത്ത ദുഃഖം .. അവർ സംസാരിക്കുന്നതിന്റെ കൂടെ ചിലതൊക്കെ "എടുത്ത് എറിയുന്ന" ആക്ഷൻ കാണിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി
പുള്ളിക്കാരി മാസങ്ങളായി മകന് വേണ്ടി പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു ചെയ്തതും ചെയ്യിപ്പിച്ചതും പല സ്ഥലങ്ങളിൽ ഒളിപ്പിച്ചതും ആയ .അച്ചാർ .. ഗൊംഗുര ..കറിവേപ്പില .. തുളസി ചെടി എന്ന് വേണ്ട . ഒട്ടുമിക്ക ആഹാരങ്ങളും നിഷ്കരുണം കസ്റ്റംസ് നശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു
പാവം.. അവരുടെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു എന്ന് തോന്നി .. കസ്റ്റംസ് കളഞ്ഞത് വെറും ഭക്ഷ്യ വസ്തുക്കൾ മാത്രമല്ലല്ലോ .. അവരുടെ സ്നേഹം തന്നെ ആയിരുന്നില്ലേ ..
ഇന്ത്യാക്കാർ മാത്രമാണ് അച്ഛനും അമ്മയും അമേരിക്കയിൽ വരുമ്പോൾ "യാത്ര എങ്ങനെ ഇരുന്നു" എന്ന് പോലും ചോദിക്കുന്നതിനു മുന്പായി " എല്ലാം കിട്ടിയോ " ചോദിക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നുന്നു
അമ്മയെയും അച്ഛനെയും വീൽ ചെയറിൽ ഉന്തി കൊണ്ട് വന്ന രണ്ടു പേർ ഇതെല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നുണ്ട് ..
മധു ഉടനെ തന്നെ അവർക്ക് എത്രയോ ഡോളർ ടിപ്പ് ആയി കൊടുക്കുന്നത് കണ്ടു
ഇത് കണ്ടപ്പോൾ ആണ് അത് വരെ ഈ നടക്കുന്ന സീൻ എല്ലാം ഒരു സിനിമ എന്ന പോലെ കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്ന ഞാൻ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തുന്നത്
ഞാൻ ഉടനെ പേഴ്സ് എടുക്കാനായി ആസനം പരതി ... കൃത്യമായി ഞാൻ വരുന്ന തിരക്കിൽ പേഴ്സ് മറന്നു
അയ്യോ ..ഇനി അമ്മായി അമ്മയും ഇപ്പോൾ ഇങ്ങു വരും .. അവരെ ഉന്തുന്നവർക്കും ഞാൻ ഇത് പോലെ പൈസ കൊടുക്കേണ്ടേ ..
ഇത്രയും ഉത്തര വാദിത്വം ഇല്ലാത്തവനാണ് എന്റെ മോളെ ഞാൻ കെട്ടിച്ച് കൊടുത്തത് എന്ന് വിചാരിച്ചാൽ....
സ്ഥിരമായി പേഴ്സ് മറക്കുന്നത് കൊണ്ട് സെൽ ഫോണ് കവറിനു ഉള്ളിൽ ഒരു കാർഡ് സൂക്ഷിക്കാറുണ്ട് .. ഭാഗ്യത്തിന് ഞാൻ സെൽ ഫോണ് എടുക്കാൻ മറന്നില്ല
ചില സമയങ്ങളിൽ ലോകം പഴഞ്ചൻ ആണ് .. ഉദാഹരണത്തിന് ..
എനിക്ക് വഴിയിൽ കണ്ട ഒരാൾക്ക് കുറച്ച് കാശ് കൊടുക്കണം
എങ്കിൽ ഇപ്പോഴും പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിലെ " നോട്ടിനെ " ആശ്രയിക്കണം
കഴിഞ്ഞ ദിവസം കുളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു ഐഡിയ തോന്നിയിരുന്നു .. ഞാൻ ഒരാൾക്ക് ഷേക്ക് ഹാൻഡ് കൊടുത്ത് അഞ്ചു ഡോളർ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ .. എന്റെ ശബ്ദം മനസ്സിലാക്കി മോതിരം വഴി അവന്റെ ബാങ്കിൽ 5 ഡോളർ എത്തണം .. ഇതാണ് പുതിയ ടെക്നോളജി .. ഇത് എന്നെ കോടീശ്വരൻ ആക്കും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാണ് .. പക്ഷെ ഞാൻ ഇത് ചെയ്തു പിടിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും ഇത് അപ്പിൾ അല്ലെങ്കിൽ ഗൂഗിൾ ഇറക്കും .. അതല്ലേ പ്രശ്നം
നിങ്ങൾ വിശ്വസിക്കുമോ എന്ന് അറിയില്ല ..അത്ഭുതം എന്ന് പറയട്ടെ ഐ ഫോണിന്റെ കാര്യത്തിലും.. യൂ റ്റ്യുബിന്റെ കാര്യത്തിലും ഇത് തന്നെ സംഭവിച്ചിരുന്നു ..
ദിവാ സ്വപ്നത്തിൽ മുഴുകിയിട്ട് കാര്യം ഇല്ല .. ഇപ്പൊ എനിക്ക് കുറച്ച് ഡോളർ കിട്ടിയേ പറ്റൂ
നോക്കുമ്പോൾ അടുത്തു തന്നെ ഒരു എ ടി എം ഉണ്ട് .. ബാങ്ക് ഏതെന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ " ക്യാപ്പിറ്റൽ വണ് " എൻറെ കയ്യിൽ ഉള്ള കാർഡ് ആണെകിൽ "ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്ക "
മിക്കവാറും വേറെ വേറെ ബാങ്ക് ആണെകിൽ പണം എടുക്കുന്നതിന് ഒരു ഫീസ് ഉണ്ടാകും
എന്തായാലും നോക്കാം പോയി കാർഡ് ഇട്ടു ..20 ഡോളർ ആണ് മിനിമം ,, സ്ഥിരം പല്ലവികൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോൾ ദേ വരുന്നു ഒരു പാരഗ്രാഫ്
ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഇപ്പോൾ പണം എടുക്കണമെങ്കിൽ 5 ഡോളർ ഫീസ് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് കൊടുക്കണം
കാര്യം അമേരിക്കയിൽ വന്നിട്ട് കുറെ വർഷങ്ങൾ ആയെങ്കിലും ചില കാര്യങ്ങൾക്ക് ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഡോളർ രൂപ ആക്കി നോക്കാറുണ്ട്
..പ്രത്യേകിച്ചും കാശ് വെറുതെ ഫീസ് ഇനത്തിൽ കയ്യിൽ നിന്ന് പോകുമ്പോൾ ..
അഞ്ചു ഡോളർ .. ഇപ്പോളത്തെ കണക്കിന് 300 രൂപ ..നാട്ടിൽ പത്ത് ലിറ്റർ പാലിന്റെ പൈസ
വെറുതെ കൊടുക്കുക എന്ന് വച്ചാൽ .. ഞാൻ ഒന്ന് ഇരുത്തി ചിന്തിച്ചു
പ്രോത്സാഹനം എന്ന് വച്ചാൽ എൻറെ മനസ്സിന്റെ പ്രോത്സാഹനം ആണ് എന്റെ അമ്മയൊന്നും അതിന്റെ ഏഴയലത്ത് വരില്ല
ഒന്നിലും എളുപ്പ വഴി നോക്കരുത് .. അവസാനം വരെ പൊരുതാതെ ഒന്നിലും കീഴടങ്ങരുത് എന്നെന്തെക്കെയോ മനസ്സ് വാ തോരാതെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു .. ഞാൻ അത്ര ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോയില്ലെങ്കിലും
ശല്യം സഹിക്ക വയ്യ എന്നായപ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ തന്നെ ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്കയുടെ ഒരു എ ടി എം തിരയാം എന്ന് തീർമാനിച്ചു
മനസ്സിന് അവിടെ ഇരുന്നു പറഞ്ഞാൽ മതി .. ഈ തിരയുക എന്നത് നല്ല ക്ഷമ വേണ്ട കാര്യമാണ് .. . ഇനി ഇപ്പൊ മാപ്പ് വായിച്ച് പഠിക്കാൻ ഒന്നും വയ്യ .. ആരോടെങ്കിലും ചോദിക്കാം ..പെട്ടിക്കടകൾ ഉള്ളിടത്തോളം മലയാളിക്ക് എന്തിനു ജി പി എസ് .
ചോദിച്ചാൽ പറയും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയ അഞ്ചാറ് പേരെ തിരഞ്ഞു അതിൽ നിന്ന് ഒരാളെ ഷോര്ട്ട് ലിസ്റ്റ് ചെയ്തു
അത് അവിടെ നിലം തുടച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന കണ്ണിന്റെ സ്ഥാനത്ത് രണ്ടു വരകൾ മാത്രം ഉള്ള ഒരു ചൈനീസ് ചേച്ചി ആയിരുന്നു
ഇവിടെ ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്ക യുടെ എ ടി എം ഉണ്ടോ .. എന്ന് ഞാൻ ചൈനീസിൽ ചൊദിച്ചു ( നിങ്ങള്ക്ക് മനസ്സിലാവാനായി ഞാൻ ഇവിടെ മലയാളത്തിൽ എഴുതുന്നതാ .. )
ചേച്ചി കൈ ചുണ്ടിൽ തട്ടി കുറച്ച് നേരം ആലോചിച്ചു
ഞാൻ അവരുടെ മൈഡ് ഇൻ ചൈന വായിൽ നിന്നും സ്വരങ്ങൾ പൊഴിയാൻ ആയി കാത്തിരുന്നു .. സമയം പോകുന്നു ചേച്ചിയാണെങ്കിൽ അവാർഡ് സിനിമ പോലെ ആലോചിക്കുന്നു
ചേച്ചി തലയൊക്കെ ആട്ടി പറഞ്ഞു ടെർമിനൽ 26 ൽ ഒരു എ ടി എം ഉണ്ട് .. ബാങ്ക് .. ബാങ്ക്
അല്ല അത് ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്ക ആണോ ..
ചേച്ചിയോട് ഒന്ന് കൂടി കണ്ഫേം ചെയ്തു
യാ അമേരിക്ക .. അമേരിക്ക ..
എന്തിനീ അമ്മയുടെ പ്രായമുള്ള സ്ത്രീ എന്നെ പറ്റിക്കണം ?
ഞാൻ ഇപ്പോൾ നില്ക്കുന്നത് ഏത് ടെർമിനൽ ആണ് എന്നറിയാൻ ഒന്ന് ചുറ്റും നോക്കി .. ഇപ്പോൾ ഉള്ളത് ടെർമിനൽ 6 ൽ ആണ്
എവിടെയാപ്പാ ഈ ടെർമിനൽ 26 .. ഞാൻ ചേച്ചിയോട് തന്നെ തിരക്കി
ഹിസ് ഹൈ നസ് അബ്ദുള്ള യിൽ ഗൌതമി മോഹൻലാലിനോട് വഴി പറയുന്നത് പോലെ ചേച്ചി വിസ്തരിച്ച് പറഞ്ഞു .. പകുതിയേ മനസ്സിലായുള്ളൂ
ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ രണ്ടാം നിലയിൽ ആണ് .. ഇപ്പൊ അത് മാത്രം മതി .. ഇനി അവിടെ പോയി വേറെ ആരോടെങ്കിലും ചോദിക്കാം
അപ്പോൾ ഒരേ ഒരു ലക്ഷ്യം രണ്ടാം നിലയിൽ ഉള്ള ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്ക എ ടി എം
കാടും മേടും താണ്ടി .. കരിമല കയറി .. ഓരോ ടെർമിനൽ ആയി എണ്ണി അവസാനം ഞാൻ 26 ആം ടെർമിനലിൽ സന്നിധാനത്ത് എത്തി ചേർന്നു
വഴി പറഞ്ഞു തന്ന ചേച്ചിയുടെ ആത്മവിശ്വാസം അനുസരിച്ച് അവിടെ തന്നെ ഒരു എ ടി എം മെഷീൻ എന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ച് നിൽക്കേണ്ടതാണ്
പക്ഷെ എത്ര പരതിയിട്ടും ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്കയുടെ ചുവപ്പ് നിറം മാത്രം കാണുന്നില്ല ..
നോക്കുമ്പോൾ അതാ അവിടെ ഒരു എ ടി എം .. അതും കാപിറ്റൽ വണ് .. കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് ഞാൻ പഴയ സ്ഥലത്ത് തന്നെ വന്നോ എന്ന സംശയം വരെ എനിക്ക് തോന്നി
പക്ഷെ ഇത് ടെർമിനൽ 26 തന്നെ ..
എന്റെ ക്ഷമ നശിച്ചു ..ഞാൻ പഴയ പടി അപ്പൊ മുന്നിൽ കണ്ട സായിപ്പിനോട് ഒരു മടിയും കൂടാതെ ഇവിടെ ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്കയുടെ എ ടി എം ഉണ്ടോ എന്ന് തിരക്കി .. സായിപ്പ് എന്റെ അളിയൻ ഒന്നും അല്ലല്ലോ ..
സായിപ്പ് ഒരു ചിരിയോടെ തലങ്ങും വിലങ്ങും നോക്കുന്നു ..
പിന്നീടുള്ള സംസാരത്തിൽ എനിക്ക് ചില കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമായി
സായിപ്പ് ഇപ്പോൾ ഫ്രാൻസിൽ നിന്ന് വന്നു ഇറങ്ങിയിട്ടെ ഉള്ളു .. പുള്ളിക്ക് ബാങ്ക് പോയിട്ട് ഇംഗ്ലീഷ് പോലും ശരിക്ക് അറിയില്ല
തിരഞ്ഞു പോകാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് ഫ്രാൻസ് കാരാൻ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി
നോക്കുമ്പോൾ അവിടെ " എയർപോർട്ട് ഇൻഫർമേഷൻ " എന്ന ബോർഡ് .. ഒരു അപ്പൂപ്പൻ വെറുതെ ചുമരും നോക്കി ഇരിക്കുന്നു..
ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ നോക്കിയാൽ ഒരു കാലത്തും കാണാറില്ല .. ഇനി ഒട്ടു കാണുകയും ഇല്ല .
സായിപ്പിനോട് താങ്ക്സ് പറഞ്ഞു .. ഉടനെ പോയി അപ്പൂപ്പനോടു വിശദമായി തന്നെ തിരക്കി ..
അല്ലാ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഒരു ബാങ്ക് ഉണ്ടോ ..
അപ്പൂപ്പൻ ഒരു പുസ്തകം ഒക്കെ എടുത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ഇത്ര നേരം ഡൌട്ട് ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു കാര്യം സത്യമാണ് എന്ന് മനസ്സിലായത്
ആ എയർപോർട്ടിൽ ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്ക എ ടി എം ഇല്ല . അത് മുഴുവനായി കാപിറ്റൽ വണ് കോണ്ട്രാക്റ്റ് എടുത്തിരിക്കുകയാണ് ..
കഥാപ്രസംഗത്തിലെന്ന പോലെ .ഈ ഡയലോഗ് ഒരു സിമ്പലോട് കൂടെ ആണ് ഞാൻ കേട്ടത്
എൻറെ പോന്നു ചൈനാ ചേച്ചി .. കുറച്ച് കഷ്ടമായി പോയി .. ഇന്ത്യക്ക് ലഡാക്കിൽ പണി തരുന്നത് പോരെ .. ഈ അന്യ നാട്ടിൽ എന്നോട് ഇത് വേണമായിരുന്നോ
എന്തായാലും ഇനി സമയം ഇല്ല ഇവിടുത്തെ കാപിട്ടൽ വണ് എ ടി എം ൽ നിന്ന് തന്നെ പണം എടുക്കാം
നോക്കുമ്പോൾ അത് വരെ ഇല്ലാതിരുന്ന ഒരു നീണ്ട വരി .. എ ടി എമ്മിന് മുൻപിൽ
അതെപ്പോഴും അങ്ങനെ ആണ് .. ഞാൻ എവിടെ ഒരു കാര്യത്തിന് പോകുന്നോ അവിടെ ഒക്കെ മുടിഞ്ഞ വരികൾ .. ഞാൻ നിന്ന് കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഒരു മനുഷ്യൻ പോലും എന്റെ പിന്നിൽ വരുകയും ഇല്ല
എന്റെ മുന്നില് മൂന്ന് പേർ..എന്റെ തൊട്ടു മുന്നിൽ ഒരു തൊപ്പി ഒക്കെ വച്ച ഒരു പാകിസ്ഥാനി കാക്ക ആണ്
ആദ്യത്തെ രണ്ടു പേർ വേഗം തന്നെ പണം എടുത്ത് പോയി
മൂന്നാമത്തെ പാകിസ്ഥാനി കുറെ പണം എടുക്കുന്നുണ്ട് ..
എന്നാലും അവൻ എത്ര എടുത്തു എന്നറിയാൻ ഞാൻ ഒന്ന് എത്തി നോക്കി
അവന് എവിടുന്നാ ഈശ്വരാ ഇത്രയും പൈസ ?
മെഷീൻ കഴിഞ്ഞ അഞ്ചു മിനിട്ട് ആയി നിരത്താതെ കൌണ്ട് ചെയ്ത് കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ..
ഈശ്വരാ .. ഇതെന്ത് പണം എടുപ്പാണ് .. പൈസ മുഴുവനും പാകിസ്ഥാനി കാക്ക എടുത്തിട്ടു പോകുമോ ?
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കാക്കയുടെ കയ്യിലേക്ക് ഒരു കെട്ട് നോട്ടു വന്നു ...
പണം എടുത്ത് .. കാർഡ് എടുത്ത് കാക്ക പോകും എന്ന് കരുതിയ എനിക്ക് തെറ്റി .. അവിടെ ഇരുന്ന് പുള്ളി പണം എണ്ണുകയാണ് ..
" ഡാ മഹാപാപി .. എന്റെ അമ്മായിഅമ്മ ഇപ്പൊ വരും .. ഇത് നെടുങ്ങാടി ബാങ്ക് അല്ല .. എ ടി എമ്മിന് മുൻപിൽ ഇത് പോലെ എണ്ണാൻ .. ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു
അവൻ എണ്ണുന്നതിനു കൂടെ ഞാനും എണ്ണി ..
എണ്ണുന്നതിനിടയിൽ സംശയത്തോടെ കാക്ക എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി .. ഞാൻ എണ്ണുന്നത് പുള്ളി കണ്ടു
ഇരുപതിൻറെ അമ്പതു നോട്ട് ഉണ്ട് .. ആയിരം ഡോളർ .. എവിടെ കൊണ്ട് പോകുകയാണോ എന്തോ
പാകിസ്ഥാനി തൊപ്പി ഒക്കെ ശരിയാക്കി ഡോളറുമായി എൻറെ അരികിൽ കൂടെ പോയി ..
ഞാൻ അവൻ കേൾക്കാൻ വേണ്ടി എന്നോട് തന്നെ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു ..
ഫോർട്ടി ഐറ്റ് .. ഫോർട്ടി ഐറ്റ് ..
പുള്ളി അത് കേട്ടു എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി ..
എന്നെ വെയിറ്റ് ചെയ്യിച്ച് കാക്ക അങ്ങനെ ആയിരം ഡോളർ കൊണ്ട് സുഖിക്കേണ്ട ..
അടുത്ത ഊഴം എന്റെ ആണ് .. ഞാൻ എൻറെ കാർഡ് ഇടുന്നതിനു മുൻപ് കാക്കയെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി ..
ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് പാവം അവിടെ ഇരുന്നു വീണ്ടും എണ്ണുകയാണ് ..
പാകിസ്ഥാനിയുടെ പൈസ എടുപ്പ് കൊണ്ട് ക്ഷീണിച്ച എ ടി എം മെഷീൻ .. എന്റെ ലോലമായ എ ടി എം കാർഡ് വച്ച ഉടനെ അപ്പാടെ വിഴുങ്ങി.. മകൾ കല്യാണം കഴിച്ചു പോകുന്ന അച്ഛനെ പോലെ ആ പോക്ക് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു
ഞാൻ പിൻ കൊടുക്കണം ..
കൊടുത്തു
ഒന്നൂടെ ചോദിച്ചു
ഒന്നൂടെ കൊടുത്തു
എന്റെ പിൻ ശരിയല്ല പോലും
ഇതെന്ത് മറിമായം .. ഞാൻ ഇരുത്തി ചിന്തിച്ച് എന്റെ പിൻ ഓരോ സംഖ്യയായി കൊടുത്തു
അതും തെറ്റ് ..
ഒരു ചുവന്ന സ്ക്രീൻ വന്നു ..
എന്റെ അക്കൌണ്ട് ബാങ്ക് ലോക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു ..
ഉള്ളിൽ പോയ കാർഡ് .. തിരിച്ചു വന്നില്ല ..
സംഭവം ക്ലീൻ .. ഇന്നത്തെ ദിവസം ഗംഭീര മായി .. ഇനി ഇപ്പൊ അമ്മായി അമ്മയെ ഉന്തിക്കൊണ്ടു വരുന്നവന് എന്ത് കൊടുക്കും ... പാർക്ക് ചെയ്ത കാറിനു എങ്ങനെ പൈസ കൊടുക്കും .. ഇതൊക്കെ ഓർത്തപ്പോൾ വയറിളക്കവും ചുമയും ഒരിമിച്ച് വന്ന അവസ്ഥയിൽ ആയി
പിന്നെയാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് എ ടി എം പിൻ എന്ന് കരുതി ഞാൻ കൊടുത്തത്
ലാസ്റ്റ് ഫോർ ഡിജിറ്റ്സ് ഓഫ് സോഷ്യൽ .. ആയിരുന്നു .. ശ്രദ്ധക്കുറവ് ..ജന്മനാ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഞാൻ പിന്നെ മനസ്സിനെ ചീത്ത വിളിക്കാൻ നിന്നില്ല
ഉണ്ടായിരുന്ന കാർഡും പോയി .. തിരഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ അവിടെ ഇരുന്നു നൊട്ട് എണ്ണി കഴിഞ്ഞ പാക്കിസ്ഥാനിയെ കണ്ടു
ഒന്ന് ചിരിച്ചു..പുള്ളിയും ഒന്ന് തലയാട്ടി ..
ഉള്ള കാര്യം പറഞ്ഞു .. ഒരു ഇരുപത് ഡോളർ വേണം അഡ്രസ് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ അയച്ചു തരാം
ഇൻഷാ അള്ളാ .. അയാൾ സന്തോഷമായി ഒരു 20 ഡോളർ എടുത്ത് നീട്ടി
അല്ലെങ്കിലും ഈ പാക്കിസ്ഥാനികൾ സ്നേഹമുള്ളവരാണ് ..
തിരിച്ചു പോയി ടെർമിനൽ 6 ൽ പോയി .. അവിടെ പഴയ ബഹളം ഒന്നും ഇല്ല ..
ആരെയും കാണാനില്ല ..ആ പ്ലൈനിൽ വന്നവർ എല്ലാവരും പോയി എന്ന് മനസ്സിലായി
ഈശ്വരാ .. കസ്റ്റംസ് കാർ അമ്മായി അമ്മയെ എങ്ങാനും പിടിച്ച് വച്ചോ .. എന്നാൽ എന്റെ മീൻ അച്ചാർ .അതിനു വേണ്ടി എത്ര കാലമായി കാത്തിരുന്നതാ . അതിലാതെ ഞാൻ എങ്ങനെ ഇനി ചോറ് കഴിക്കും .. ഞാൻ ആകെ ടെൻഷൻ അടിച്ചു
നോക്കുമ്പോൾ അമ്മായി അമ്മ സ്റ്റാർ ബക്സ് ലാർജ് കാപ്പി കുടിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ ഒരു മൂലയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്നു
കാര്യങ്ങൾ തിരക്കിയപ്പോൾ ആണ് .. ഞാൻ ശരിക്കും ഞെട്ടിയത്
അമ്മ കയ്യിൽ കിട്ടിയ ഒരു പത്ത് ഇന്ത്യൻ രൂപ എടുത്ത് കൊടുത്തു .. ഉന്തി വന്നവൻ കമാ എന്നൊരക്ഷരം മിണ്ടാതെ മേടിച്ചോണ്ട് പോയത്രേ.. അമ്മയ്ക്ക് ഒരു കാപ്പി കൂടെ വാങ്ങിക്കൊടുത്തിട്ടാണ് ആശാൻ പോയത് ..
ഒരു മണിക്കൂർ ആയി കാത്തിരിക്കുന്നു .. അമ്മയെ സ്വന്തം അമ്മയെ പോലെ ആണ് ഉന്തിക്കൊണ്ടു വന്നവൻ നോക്കിയത് .. ..എന്നൊക്കെ അമ്മ പരിഭവം പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു .. ഞാൻ അത്ര ശ്രദ്ദിക്കാൻ പോയില്ല ..
അമ്മയെയും കൊണ്ട് തിരിച്ച് നടക്കുമ്പോൾ മുൻപ് കണ്ട ചൈന ചേച്ചി അവിടെ തന്നെ നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു
ഞാൻ അവരോടു പോയി
നിങ്ങളല്ലേ ഇവിടെ ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്കാ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത് .. അവിടെ പോയപ്പോൾ കാപിറ്റൽ വണ് ആണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു .. നമ്മൾ വിട്ടു കൊടുക്കാൻ പാടില്ലല്ലോ
കുറച്ചു നേരം അത്ഭുതത്തോടെ നിന്ന അവർ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറയുകയാ
ഓ ഐ അം സോറി ..സോറി. ഐ മീൻ കാപിറ്റൽ വണ് ..ബാങ്ക് . ബാങ്ക് ..അമേരിക്കൻ ബാങ്ക്
ബാങ്ക് ഓഫ് അമേരിക്കയും .. അമേരിക്കയിലെ ബാങ്കും ചേച്ചിക്ക് കണ്ഫ്യൂഷൻ ആയതാണത്രെ ..
എന്റെ കണി ദോഷം അതല്ലേ പറയേണ്ടൂ
ചേച്ചിയെ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ട് യാതൊരു കാര്യവും ഇല്ല ...ഇനിയും അവിടെ നിന്നാൽ പാര്ക്കിംഗ് ചാർജ് ഇരുപത് ഡോളറിൽ കൂടും..
മീൻ അച്ചാറ് കിട്ടിയോ അമ്മെ .. എന്നൊന്നും ചോദിക്കാൻ പോയില്ല .. വീട്ടിലെത്തിയിട്ട് ഇഷ്ടം പോലെ സമയം ഉണ്ടല്ലോ .. മാത്രമല്ല ചോദിക്കാൻ പറ്റിയ മൂഡും അല്ല
പാര്ക്കിംഗ് ലോട്ടിലെക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ജീവിതത്തിൽ കുറെ കാര്യങ്ങൾ പഠിച്ചു
കണ്ണിൽ കണ്ടവരോട് വഴി ചോദിക്കാതെ .എവിടെയും ക്ഷമയോടെ വായിച്ചും നോക്കിയും പോവുക
സമയ ലാഭം ... ധന ലാഭം ..
No comments:
Post a Comment