മോഹങ്ങളോരോന്നായ് മാറോടു ചേർത്ത് ഞാൻ
പെയ്തിറങ്ങി കുഞ്ഞു നീർ മണി ത്തുള്ളിയായ്
പാവാടത്തുമ്പിലെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ മൂകമായ്
പ്രാണനാഥൻ തന്നിൽ അലിയിച്ചു വിങ്ങുവാൻ
കന്നു കലപ്പയാൽ കീറിയ പുഞ്ചിരി
മാരിവിൽ സഖിമാരെ പുളകിത യാക്കവേ
നാണിച്ചു ഞാനിന്നീ പുലരിതൻ തണലിലും
പൊള്ളുന്ന ഉള്ളമൊരു ഒരു മിന്നലാകുമ്പോഴും
എന്നിലെ എന്നെക്കാൾ പഴകിയ ഓർമ്മകൾ
പരിഭവ താക്കോലിൽ പൂട്ടിയ മൌനങ്ങൾ
നാറുന്ന റണ്‍വേ യിൽ തൂവാനം സാക്ഷിയായ്
തേങ്ങുന്ന തുള്ളിയായ് പൊട്ടിച്ചിതറവെ
ചെറു മഞ്ഞു തുള്ളിയാം ഈ കൊച്ചു ജലകണം
ചെളിവെള്ളമായി പതഞ്ഞോരീ പമ്പയിൽ
നദിയുടെ മാറിൽ ഞാൻ മൌനമായ് കേഴവേ
നിറ മിഴിത്തുള്ളി ഈ കരയെ വിഴുങ്ങവേ
ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെന്നെ മാറോടു ചെർത്തൊരീ
തിരയില്ലാ "ജന"സാഗരം എന്നുമേ ശാന്തം .. സ്വാർത്ഥം
No comments:
Post a Comment